Waarom mensen niet geloven dat je gevoelig bent, maar wel andere labels op je plakken

 

In de samenleving wordt gevoeligheid vaak verkeerd begrepen. Mensen die gevoelig zijn, ervaren de wereld op een intense manier, maar dit wordt lang niet altijd erkend of begrepen door anderen. In plaats van begrip te krijgen voor hun gevoelige aard, worden zij vaak geconfronteerd met onterechte labels. Sommigen worden weggezet als ‘overdreven emotioneel’, terwijl anderen juist het tegenovergestelde label krijgen en als ‘afstandelijk’ of ‘koud’ worden gezien. Dit onbegrip kan leiden tot frustratie, gevoelens van eenzaamheid en een constante strijd om erkenning en acceptatie. In dit verslag gaan we dieper in op de oorzaken van dit fenomeen, de gevolgen ervan en manieren om hiermee om te gaan.

De complexiteit van gevoeligheid en de misverstanden eromheen

Gevoeligheid is een eigenschap die zich op verschillende manieren kan uiten. Sommige mensen ervaren emoties op een diep niveau en reageren intens op situaties, terwijl anderen hun gevoeligheid naar binnen keren en zich afsluiten voor de buitenwereld. Dit maakt het lastig voor de omgeving om gevoeligheid op een eenduidige manier te herkennen. Wanneer iemand bijvoorbeeld niet openlijk huilt of heftige emoties toont, wordt dit soms geïnterpreteerd als een gebrek aan gevoel. Daarentegen kan iemand die juist wel open is over zijn of haar gevoelens als ‘overdreven’ of ‘aanstellerig’ worden gezien. Deze tegenstrijdige aannames maken het moeilijk voor gevoelige mensen om als zodanig erkend te worden.

Bovendien bestaat in de maatschappij een beeld van gevoeligheid als iets dat enkel voorkomt bij bepaalde typen mensen, zoals introverte of artistieke persoonlijkheden. Dit stereotype zorgt ervoor dat anderen moeilijk kunnen accepteren dat iemand die ogenschijnlijk sterk, rationeel of nuchter overkomt, toch diep van binnen enorm gevoelig kan zijn. Hierdoor krijgen mensen onterechte labels opgeplakt, die niet overeenkomen met hun ware aard.

Maatschappelijke verwachtingen en de druk om je aan te passen

De samenleving legt veel nadruk op eigenschappen zoals kracht, doorzettingsvermogen en rationaliteit. Dit kan ervoor zorgen dat gevoeligheid als een minder gewenste eigenschap wordt gezien. In veel omgevingen, zoals op de werkvloer of in sociale kringen, wordt van mensen verwacht dat ze hun emoties onder controle houden en niet ‘te heftig’ reageren. Gevoelige mensen die moeite hebben met deze sociale norm, krijgen hierdoor al snel een verkeerd label. Als iemand zich bijvoorbeeld terugtrekt omdat hij of zij overweldigd is door prikkels, kan dit worden gezien als ongeïnteresseerd of arrogant. Maar in werkelijkheid probeert diegene zichzelf gewoon te beschermen tegen overbelasting.

Ook in opvoeding en onderwijs wordt gevoeligheid niet altijd erkend of gewaardeerd. Kinderen die sneller huilen, diep nadenken over emoties of gevoelig reageren op sfeer en spanning, worden soms bestempeld als ‘te soft’ of ‘te ingewikkeld’. Hierdoor leren veel gevoelige mensen al op jonge leeftijd dat hun natuurlijke reacties niet gewenst zijn en proberen ze zich aan te passen door hun gevoeligheid te verbergen. Dit leidt er uiteindelijk toe dat zij op latere leeftijd labels krijgen die helemaal niet bij hen passen, simpelweg omdat ze hebben geleerd zich anders voor te doen dan ze werkelijk zijn.

Onterechte psychologische labels

Een ander probleem is dat gevoelige mensen vaak gediagnosticeerd worden met psychologische labels die niet juist zijn. Omdat hun reacties intens en diepgaand kunnen zijn, worden zij soms verkeerd begrepen door psychologen of anderen in hun omgeving. Gevoelige mensen kunnen bijvoorbeeld onterecht de diagnose ‘schizofrenie’, ‘autisme’ of ‘ADHD’ krijgen, terwijl hun gedrag in werkelijkheid voortkomt uit hun hooggevoeligheid. Dit kan problematisch zijn, omdat verkeerde diagnoses leiden tot behandelingen die niet aansluiten bij wat deze mensen werkelijk nodig hebben.

Daarnaast worden gevoelige mensen soms als ‘depressief’ of ‘angstig’ bestempeld, terwijl ze simpelweg diep nadenken en een intense innerlijke wereld hebben. Hierdoor kunnen ze onterecht in therapieën belanden die hen niet verder helpen, of medicijnen voorgeschreven krijgen die hun natuurlijke gevoeligheid onderdrukken in plaats van ondersteunen. Dit kan een averechts effect hebben en ervoor zorgen dat de persoon nog meer vervreemd raakt van zijn of haar ware zelf.

Waarom een hooggevoelige coach in Nederland kan helpen

Voor gevoelige mensen kan het daarom enorm waardevol zijn om hulp te zoeken bij een coach die gespecialiseerd is in hooggevoeligheid. In Nederland zijn er steeds meer coaches die zich richten op hoogsensitieve personen en hen helpen om hun gevoeligheid te omarmen in plaats van te onderdrukken. Een hooggevoelige coach begrijpt de uitdagingen waarmee deze mensen te maken krijgen en kan hen helpen om beter met hun gevoeligheid om te gaan zonder dat ze zichzelf hoeven te veranderen.

Deze coaches bieden begeleiding op maat, waardoor gevoelige mensen leren hoe ze hun gevoeligheid als kracht kunnen inzetten in plaats van het als een last te zien. Ze helpen bij het stellen van grenzen, het omgaan met overprikkeling en het ontwikkelen van zelfvertrouwen. Door coaching kunnen hooggevoelige mensen beter navigeren door een wereld die niet altijd is ingericht op hun behoeften, zonder dat ze het gevoel hebben dat er iets mis is met hen.

Waarom verkeerde labels schadelijk zijn

Het krijgen van een verkeerd label kan veel negatieve gevolgen hebben. Wanneer iemand steeds te horen krijgt dat hij of zij ‘te dramatisch’ is, kan dit leiden tot zelftwijfel en een gevoel van onzekerheid. Mensen kunnen gaan geloven dat hun gevoelens niet legitiem zijn en proberen zichzelf steeds meer te onderdrukken. Dit kan weer leiden tot emotionele problemen zoals angst, depressie of een laag zelfbeeld. Aan de andere kant kan iemand die als ‘kil’ of ‘afstandelijk’ wordt gezien, zich steeds meer terugtrekken omdat hij of zij het gevoel heeft dat niemand zijn of haar werkelijke gevoeligheid begrijpt. Dit kan leiden tot een diep gevoel van eenzaamheid en isolatie.

Daarnaast heeft het verkeerd labelen van mensen ook invloed op sociale relaties. Wanneer iemand als ‘te emotioneel’ wordt gezien, kunnen anderen afstand nemen omdat ze niet weten hoe ze met die persoon om moeten gaan. Dit kan ervoor zorgen dat de gevoelige persoon zich niet geaccepteerd voelt en het idee krijgt dat er iets mis is met hem of haar. Omgekeerd kan iemand die juist als ‘afstandelijk’ wordt gezien, moeite hebben om diepe connecties met anderen aan te gaan, omdat mensen denken dat diegene ongeïnteresseerd of koud is. Op deze manier kunnen verkeerde labels een groot effect hebben op hoe iemand zich verhoudt tot anderen en hoe hij of zij zichzelf ziet.

 

Gevoelige mensen worden vaak niet als zodanig erkend, omdat gevoeligheid vele vormen kent en niet altijd direct zichtbaar is. De maatschappij heeft de neiging om mensen snel in hokjes te plaatsen, waardoor gevoelige personen onterechte labels opgeplakt krijgen. Dit kan leiden tot gevoelens van onzekerheid, eenzaamheid en misverstanden in sociale relaties. Toch is gevoeligheid een waardevolle eigenschap die diepgaande connecties en een groot empathisch vermogen met zich meebrengt. Door zelfacceptatie, communicatie en het bewaken van grenzen, kunnen gevoelige mensen beter omgaan met deze uitdagingen en hun eigen waarde blijven erkennen, ondanks de labels die anderen proberen op te plakken. Hulp van een gespecialiseerde hooggevoelige coach kan hierin een waardevolle rol spelen.